Ik ontdekte per abuis dat mijn Nederlandse rijbewijs maar liefst 3 maanden verlopen was en zag de bui al hangen; misschien moest ik wel opnieuw afrijden voor auto en motor en dan moet ik ook nog mijn theorie-examen opnieuw doen. In het Frans. Mijn perimeter vol vrijheid zou geheid in elkaar storten en mijn vrijbuiter leven in een eeuwige lockdown verdwijnen.
Gelukkig vertelde Internet dat je een verlopen rijbewijs binnen een jaar mag omruilen, zelfs in Frankrijk. Dat gaf deze burger moed. Het vernieuwen van een rijbewijs in Frankrijk is uiteraard geen eenvoudige opgave. Men moet zich zonder afspraak melden bij de Préfecture waar iedere ochtend lange rijen mensen staan te wachten, wetende dat ze er eigenlijk voor niets staan.
Het Heilig Middag uur
Wie geluk geeft om voor de middag aan de beurt te zijn, ontvangt een stapel papieren, uitgereikt door een norse dame of heer. Iedereen kijkt dan ook angstig op de grote klok: langzaam tikken de wijzers richting het Heilige Middaguur.
Als het twee voor twaalf is, gaan de rolluiken dicht, kijkt de man of vrouw achter het loket u meewarig aan en is het de keuze aan de wachtenden om weer naar huis te gaan, ook uitgebreid te gaan lunchen en u te verbijten in een broodje paté of halsstarrig in de rij te blijven staan.
Een ongeldig rijbewijs levert in Frankrijk een forse boete op. En als u er langer dan een jaar mee wacht, dan kunt u opnieuw gaan afrijden. Dat wil natuurlijk niemand! Dus houdt men vol zoals alleen Fransen dat kunnen.
Lange wachttijden
Al die mensen staan feitelijk hun tijd te verdoen bij de Préfecture in de wetenschap dat bij de Nationale Rijbewijs verwerking in Nantes alles altijd fout gaat. Documenten verdwijnen of liggen op stapels van vele meters hoog waardoor de wachttijd soms wel anderhalf jaar kan duren voordat er überhaupt iets gebeurt.
Wie een buitenlands rijbewijs wil omruilen krijgt zeker geen voorrang en als u de Franse taal en uw zelfbeheersing onvoldoende beheerst is de situatie nog uitzichtlozer. Niemand die u precies kan vertellen waar en wanneer uw aanvraag in behandeling is genomen of wanneer u het felbegeerde nieuwe rijbewijs kunt ontvangen.
ANTS
Al het geklaag en het gejammer over Nantes en de rijbewijs vernieuwing hebben blijkbaar wel geholpen. Want ineens was daar ANTS! De Agence Nationale des Titres Sécurisés: een digitale rijbewijs vernieuwing service met volledig geautomatiseerde procesverwerking.
Helemaal blij en opgewonden besloot ik meteen een account aan te maken. Overheid en automatisering is al geen gelukkig huwelijk en met de constante dreiging van de WEF cyberhacks die roet in het eten konden gooien, wilde ik geen dag verliezen.
Registratie ging simpel; van adres tot rijbewijsnummer en land van uitgifte. Dan nog de bewijzen dat je hier woont, je belasting betaalt en een electra rekening. Als laatste vraagt men om een foto op te sturen. Dat kon met de post (nu gaat mijn alarmbel af) of via een digitale App genaamd Photo ID. Door zelf een foto te maken die aan de rijbewijs voorwaarden voldoet zou je deze met een uniek digitaal nummer kunnen uploaden. Super handig. Toch?
Ik installeer de app, maak een selfie, betaal 5 euro en verstuur de foto. Dat ging gemakkelijk. Te gemakkelijk natuurlijk: de volgende dag ontvang ik bericht dat de foto is afgekeurd vanwege een schaduw in mijn nek. Hmm, daarom hebben fotografen altijd een assistente met van die folieschilden en extra lampen. Ik verhuis naar de badkamer, doe alle lampen aan en probeer het opnieuw. Het lukt niet om mijn gezicht zonder schaduwen te fotograferen. Ik ren naar beneden op zoek naar iets glimmends.
Selfie voor gevorderden
In de oven vind ik een aluminium ovenschaal, dat reflecteert wel lekker. Ik sta nu voor het open raam met alle lampen aan, een ovenschotel in mijn linkerhand en de telefoon in mijn rechterhand. De App maakt twee foto’s en je mag niet lachen. Ik verstuur weer de foto’s en prijs mijn inventiviteit. Helaas komt de volgende dag weer een bericht: ‘De schaduw in uw nek is niet acceptabel. En de achtergrond moet neutraal zijn. Maak een nieuwe foto.’ Ik bekijk de foto nog eens goed en zie nu op de achtergrond badkamertegels en een niemendalletje van Jo .
Het valt niet mee maar ik laat mij niet uit het veld slaan door zo’n App. Het alternatief is nog steeds dat ik naar een fotograaf kan gaan en papieren foto’s opstuur naar een adres in Nantes. U weet wel, daar waar alles fout gaat.
Ik verzamel leeslampen en verlengsnoeren en haal de deur uit de badkamersponning. De deur plaats ik al wiebelend tegen de glazen douchewand en de lampen zet ik in het bad. Een dodelijke combinatie maar je moet er wat voor over hebben. Een lamp die normaal op de bank leunt, valt steeds om. Met mijn rechtervoet hou ik deze lamp in bedwang terwijl ik mijzelf verblind.
In mijn linkerhand spiegel ik ook nog met de aluminium ovenschaal het daglicht in mijn gezicht en ik kijk ondertussen of de achtergrond neutraal is. De deur is eigenlijk te laag (of ik ben te lang) dus ik zak ietwat door de knieën om mijn hoofd in het digitale kader te krijgen met een egale achtergrond.
Met een ietwat verkrampt en bezorgd gezicht maak ik twee foto’s en stuur deze opnieuw door. De volgende dag komt er weer een bericht: ‘De foto is goedgekeurd. U kunt door naar de volgende ronde!’
Nantes blijft Nantes
De volgende ronde maakt het toch nog spannend; nu moet ik mijn echte rijbewijs opsturen naar….Nantes. De bodemloze overheidsput waar aanvragen verdwijnen en nieuwe rijbewijzen verschijnen. ANTS adviseert mij gelukkig om het rijbewijs aangetekend met bewijs van ontvangst te sturen want stel je voor dat.
Binnen 5 minuten ontvang ik vervolgens per mail een voorlopig rijbewijs als verklaring voor de politie. En dan zie ik de datum. Het voorlopige rijbewijs is maar liefst anderhalf jaar geldig. Het is duidelijk; online gaat het gesmeerd maar in Nantes zelf is niets veranderd.
//
