Blog Archives

Het is een ongekend verhaal over onroerend goed en drama in Zuid Frankrijk zoals u het alleen maar kent ‘van horen zeggen’. Of misschien verwacht in een tv serie over hardleerse huiseigenaren, louche burgemeesters en overijverige ambtenaren. De waarheid is, zoals wel vaker, nog erger dan wat u zelf had kunnen bedenken. Al speelt dit Italiaanse paleis dat in Grasse staat genaamd ‘Chateau Diter’ wel een hoofdrol in de nieuwe Engelse tv-serie Riviera.

Er was ooit een Fransman, genaamd Patrick Diter, die een stulpje kocht tussen Mouans Sartoux en Grasse. Het was een oude olijfboomgaard met een vervallen bastide en samen met zijn Italiaanse vrouw leek het gezin een mooie toekomst tegemoet te gaan in deze schitterende omgeving waar zoveel mensen op afkomen voor de rust en natuur.

Maar toen begon de ellende. Diter vroeg 17 jaar geleden een vergunning aan om het huis opnieuw te bouwen met een woonoppervlakte van 200 m2. Een bescheiden aanvraag die uiteraard werd gehonoreerd. Echter, geheel tegen de strikte afspraken in bleef de bouwploeg doorgaan en was Diter niet meer te stoppen. De constante geluidsoverlast maakten de buren furieus; hun rustieke woongenot was verdwenen en deze man negeerde boven alles De Franse Wet! Er werd aangifte gedaan, de politie kwam langs, ambtenaren bezochten de illegale uitbouw en vervolgens gebeurde er niets. De boetes liepen op, maar telkens ging Diter in hoger beroep en werd de zaak vertraagd terwijl de betonmolens overuren draaiden.

Levenswerk Patrick Diter

Tijdens een van de de vele rechtszaken vroeg de rechter aan Diter waarom hij dacht dat hij boven de Franse wet stond. Waarom hij een weg liet aanleggen door een beschermd natuurgebied waarbij vele oude bomen moesten wijken voor zijn illegaal gebouwde ‘Chateau’. “Ik was denk ik bezeten; ik moest dit bouwen, het is mijn levenswerk, gemaakt uit liefde voor mijn Italiaanse vrouw en uit respect voor de Italiaanse architectuur die zo mooi in dit Provençaalse landschap past’. Blijkbaar geraakt door zoveel emotie en wellicht andere emolumenten gaf de gemeente Grasse hem in 2006 de vergunningen met terugwerkende kracht, onder de restrictie dat er niets meer mocht worden gebouwd.

Diter zag in deze geste juist een vrijbrief voor nog meer vierkante meters en ging voortvarend door. Ondanks een stroom van nieuwe klachten en rechtszaken ging de verbouwing verder; er kwamen twee helipads (landings platform voor helicopters) en nog meer bijgebouwen. De Bastide onderging een ware metamorfose van ‘krakkemikkig charmant Frans’ naar ‘indrukkend flamboyant Italiaans’.

En nu staat er een waar palazzo, met een woonoppervlak van maar liefst 3000 vierkante meter. Drieduizend. Het Italiaanse kasteel of zoals het in de brochure wordt genoemd: Chateau Diter wordt wekelijks verhuurd voor exclusieve feesten waarbij o.a. Bollywood filmsterren met helicopters invliegen om hier hun bruiloft of andere jetset feestjes uitgebreid te vieren. Kunt u het zich een beetje voorstellen als u in uw tuin ligt, tussen de geurende lavendel en de krekels? Uw hand reikt naar het glas koude rosé dat door een schokgolf plots omvalt dankzij een helicopter die rakelings over uw heg heen vliegt en u weet: er is weer een feestje bij buurman Diter met harde muziek over het landgoed en veel rumoerige gasten voor wie geld (of de buren) geen rol speelt. Ook modemerken als Dior en Chanel vieren hier hun presentaties; voor 75.000 euro per dag kunt u Chateau Diter afhuren.

Uitspraak rechtbank Grasse

Zoveel ongestrafde ‘pats en praal’ kan natuurlijk niet eeuwig door gaan. Deze week heeft de rechtbank in Grasse eindelijk uitspraak gedaan in de langslepende zaak en die is niet mals: eigenaar Diter krijgt een record aantal boetes van 200 miljoen euro. En het complete Chateau Diter moet binnen drie maanden geheel worden vernietigd. “We moeten een grens stellen en ook een duidelijk voorbeeld voor de regio” aldus de Officier van Justitie. Diters advocaat heeft al(weer) hoger beroep aangekondigd. En dat terwijl afgelopen maand Chateau Diter net de nieuwe glazen vleugel van 400 vierkante meter in gebruik heeft genomen. Zonder bouwvergunning uiteraard.

TV serie Riviera

Afgelopen jaar was Chateau Diter het toneel van tv opnames voor de serie ‘Riviera’. Een thriller aan de Cote d’Azur waarbij een rijke vrouw, na de moord op haar man, ontdekt hoe hij aan al die rijkdom kwam. Dat vragen wij ons overigens ook altijd af als met onze vouwfiets langs al die Ferrari’s en Lamborgini’s rijden. ‘Riviera’ geeft een -volgens kenners- aardig realistisch inkijkje in het leven van de ‘filthy rich’ aan de Riviera. De eerste twee afleveringen zijn nu al te downloaden of te streamen in HD. Vraag uw lokale nerd hoe.

door Ab Kuijer/30 juni 2017/in Blog

Nice was 200.000 jaar voor Christus al ‘the place to be’ voor menig pre-Neanderthaler. Vele jaren later is er niets veranderd; de moderne mens is nu een wereldburger en komt van heinde en verre om te genieten van de hoofdstad van de Côte d’Azur. Het record van bijna 12 miljoen toeristen per jaar maakt de Côte d’Azur de nummer 2 bestemming in Frankrijk. Deze prachtige historische badplaats is letterlijk gemaakt door de vele soorten bewoners; van grotmensen tot Russische keizers, Franse adel en Britse aristocraten. Dat levert natuurlijk een bonte verzameling herinneringen en monumenten op en maakt Nice tot een heerlijke bestemming om wat lang vervlogen cultuur op te snuiven.

Ruïnes uit de 16e eeuw, een oude Italiaanse binnenstad, een bijzondere kathedraal in de binnenstad of een oogverblindend Byzantijns paleis; u vindt het allemaal in Nice aan de Côte d’Azur. Bij Mont Boron kunt u zelfs een 14 meter lange grot bezoeken waar men archeologische vondsten heeft gedaan uit 130.000 jaar voor Christus. En u stapt van de pre-historie ook net zo makkelijk in een opera om te genieten in de beroemde Opéra de Nice.

U bent dan meteen op loopafstand van wat door Lonely Planet is uitgeroepen tot een van de mooiste pleinen van Frankrijk; Place Rosetti. Omringd door geel rode Italiaanse architectuur is dit plein zowel overdag als in de avond een perfecte plek om heerlijk te lunchen of een vers ijsje te eten bij een ambachtelijke ijsmaker. Hier kunt u kiezen uit meer dan 100 soorten ijs met exotische en onverwachte smaken. Wat dacht u van een bierijsje of tomaat-basilicum ijsje?

Tijdens warme dagen is een bezoek aan de kathedraal Saint-Réparate aan de Place Rosetti een welkome verkoeling. Maar het allerleukst is natuurlijk om gewoon vanaf een terrasje op de Place Rosetti de mensen te bekijken en te ontdekken waarom uitgerekend dit pleintje is uitgeroepen tot een van de mooiste pleinen in Frankrijk.

door Ab Kuijer/29 juni 2017/in Blog

Wie hier langer komt dan vandaag, herkent als geen ander het ritme van de seizoenen in Zuid Frankrijk. In februari bloeit de mimosa, in maart komen de processierupsen, in april de eerste muggen en in mei regent het vaker dan normaal, vooral tijdens het Film festival. Maar net als met zoveel andere dingen in het leven loopt het dit jaar toch weer ietsje anders.

De mimosa aan de Côte d’Azur was alweer uitgebloeid voordat we onze wandelschoenen konden aantrekken en de tijgermuggen overlast lijkt te hebben plaats gemaakt voor de destructieve rode kever. Zelfs de kwallen laten het tot nu toe afweten; het is overal heerlijk zwemmen, zelfs in de baai van Theoule waar eerdere jaren nog weleens een halve haai aanspoelde en tientallen kwallen de kustlijn bewaakten tegen menselijke indringers.

Andere vaste bezoekers van de Côte d’Azur in deze periode zijn de ‘reizigers’ zoals we tegenwoordig politiek correct de Roma gezinnen moeten noemen. Mijn oma zei gewoon ‘daar heb je die jatmozen weer’, maar wie dat vandaag de dag zegt, is een rascist. Gelukkig is in Zuid Frankrijk inmiddels zoveel politie en camerabewaking aanwezig dat deze bezoekers de gemeente Mandelieu niet meer konden verrassen door het strand of een park te bezetten. Al 100 kilometer voordat de karavaan met vele Mercedessen met ieder 12 meter caravan de kust bereiken kon, werden de aanvoerwegen afgesloten en moest de groep noodgedwongen parkeren op een terrein buiten Cannes, zonder zeezicht. Uiteraard wel voorzien van gratis water en stroom. Mocht u nog een low budget kampeerplaats zoeken voor uw sleurhut met afritsbare voortent, dan is Cannes uw bestemming.

De inwoners van Cannes kunnen zelf ook low-budget gaan rondreizen; vanaf 8 juli heeft de Ouibus, spreek uit Wiebus, een nieuwe bestemming erbij. Voor slechts 9 euro brengt de bus u helemaal naar Toulouse. Meer informatie over de Ouibus vindt u hier.

Wie voorlopig nergens meer naar toe gaat en het prima naar zijn zin heeft in Nice is topvoetballer Mario Balotelli; hij scoorde afgelopen jaar regelmatig voor OSC Nice dat deze zomer de Champions League play-offs speelt. Geruchten gingen rond dat Balotelli zou worden weggekocht door een Spaanse of Engelse club, maar niets is minder waar; hij heeft vandaag voor twee jaar bijgetekend in Nice. Dat doet mijn sporthart sneller slaan; al loopt dat ritme niet bepaald synchroon met de juni dagen. Het is al enkele maanden bijzonder warm en er valt sporadisch een regenbuitje dat die naam nauwelijks verdient. Ik vind het prima; want weinig regen betekent geel gras en dat hoeft niet te worden gemaaid. Daar is het ook gewoon te sloom weer voor. Iedereen die hier werkt sleept zich door deze dagen heen en valt na het werk even in de zee of in een zwembad om daarna wat te eten en vroeg naar bed te gaan. Het ritme van de Côte d’Azur is voor iedereen anders.

Gelukkig zijn de vakantiegangers hier niet om te werken maar om te genieten en daar hoort uiteraard ook lekker eten bij. De restauranthouders in de mondaine haven van Saint Tropez kijken met argwaan naar het nieuwe restaurant dat op de plaats komt van voorheen Brasserie Baili. Onder de naam Biglari Café wil de nieuwe eigenaar, een onbekende Amerikaanse miljardair, hier luxe hamburgers gaan serveren. Plus 50 soorten milkshake. Is dat het einde van het gegrilde sardientje, de Boeuf Rossini en de Salade Niçoise in Saint Tropez? Is het Donald Trump die hier een unbelievable food experience gaat introduceren? We houden u op de hoogte. Voor de liefhebbers van de Italiaanse keuken kunnen wij u gelukkig doorverwijzen Farinelli in Nice; hier kunt u ongekend lekker Italiaans eten en krijgt u, bij vermelding van onze naam, een heerlijk glas koude Prosecco als welkomstdrankje.

door Ab Kuijer/26 juni 2017/in Blog

Uit eten gaan hoort bij het Zuid Franse leven. De mediterrane keuken is beroemd, gezond én geliefd bij jong en oud. Dat is niet voor niets; de kwaliteit van de Franse restaurants is volgens toeristen perfect en eerlijk is eerlijk, u eet eigenlijk overal wel prima. Maar als ‘wel prima’ niet genoeg is en u soms op zoek bent naar dat ene tongstrelende adresje waar u graag uw vrienden mee naar toe neemt, dan rijdt u ietsje verder dan de bekende route. De bijzondere restaurants aan de Côte d’Azur waar de echte lekkerbek ook wel gourmand genoemd naar zoekt, zijn die locaties waar de amuse al een kunstwerkje is, de wijn verrassend lekker smaakt en de gerechten delicater in smaakbalans zijn dan de standaard entrecôte of gebakken dorade. Dat soort restaurants komt u tegen in de nieuwe gids die deze maand gratis bij Côte & Provence is te vinden.

Mama mia

Voor wie open staat voor nieuwe adressen en de Italiaanse keuken een warm hart toedraagt, hebben we een mooie tip; het Italiaanse Farinelli in Nice. Een stijlvolle en moderne zaak met een rijke historie; ooit was hier het best lopende restaurant van Nice gevestigd, maar door verval raakte dit adres in de vergetelheid. Tot vorig jaar een aantal Italianen het aandurfden om de boel te renoveren en een Italiaans kwaliteitsrestaurant te openen. Met een naam die operazangers herkennen; het restaurant is genoemd naar de beroemde operazanger.

Trots op restaurant Farinelli

Zoals alleen Italianen trots kunnen zijn, is iedereen bij Farinelli trots op Farinelli. En op de menukaart. En op de wijnen. En op de chef kok die zijn sporen verdiende in top restaurants in Milaan en St Petersburg. En het is allemaal terecht, het team verdient uw applaus want het eten is hier werkelijk geweldig. Of het nu voor een zakenlunch is of een familie diner, iedere gelegenheid past bij Farinelli.

Voor de gemiddelde vakantieganger ligt het restaurant niet aan de bekende smikkelroutes waar de snelle toeristische restaurants rij aan rij u naar binnen proberen te lokken. Voor Farinelli loopt u vanaf de haven in tien minuten naar uw tafeltje waarna het feest der Italiaanse lekkernijen kan beginnen.

Voor lezers én klanten én vrienden van Wonen aan de Côte d’Azur hebben we met eigenaar Elio d’Agostino een leuke afspraak. Als u zegt dat u via ons komt en de groeten overbrengt van ‘Alberto et Jolanda’, dan krijgt u een glaasje heerlijke Prosecco. Leuker kunnen we het niet maken; lekkerder uit eten gaan wel. En dat begint bij Farinelli in Nice.

Farinelli

39 Rue Beaumont, 06300 Nice, France

+33 9 81 04 86 47

Lees de recensies op Tripadvisor

door Ab Kuijer/21 juni 2017/in Blog

Interessante ontwikkelingen in de Zuid Franse woningmarkt; makelaars moeten vaste commissie percentages hanteren en worden ondertussen door uitgerekend de notaris beconcurreerd. Die notoire notarissen snoepen stil maar gestaag langzaam een stukje van de markt weg en dat is slecht voor makelaars en goed voor verkopers. Hoe zit de aankoop en verkoop van huizen in Frankrijk in elkaar en wat doet een notaris allemaal tijdens het proces van voorlopige reservering tot definiteve aankoop?

De koop van een appartement of villa in Frankrijk gaat vaak vooraf aan een periode van twijfel. U zoekt en bezoekt, u wikt en weegt, u kijkt en vergelijkt; is dit wel de goede locatie en wordt er straks niet een fabriek tegenover ons droomhuis gebouwd? Of alles klopt zo perfect met wat u zocht, dat ook dan de twijfel kan toeslaan. En raar maar waar: ’to good to be true’ is voor sommigen een reden om af te haken. De perfecte ligging, zeezicht, een zwembad en een parkeergarage, alles binnen het budget. En dan toch op het laatste moment toch niet kopen. We maken het allemaal mee als we mensen begeleiden bij de aankoop van een tweede huis in Frankrijk.

Snel zaken doen

Sommige nationaliteiten denken dat het meenemen van een koffer met geld de snelste manier is om zaken te doen. We hebben diverse keren meegemaakt dat een potentiële koper een koffertje opende met 5 of 600.000 euro; eerlijk ‘gekregen uit oma’s erfenis uit Wiezalhetzeggi. En of we konden regelen dat dit bij de koper kwam. Ook al is de verkoper geneigd om ja te zeggen; een aankoop met cash geld zal nooit door een Franse notaris worden geaccepteerd. En u heeft de notaris nodig om het onroerend goed legaal op uw naam te krijgen.

De notaris is eigenlijk een belasting ambtenaar die er op toeziet dat iedere verkoop van appartement of villa op legale wijze geschiedt en de Franse Staat op geen enkele wijze wordt benadeeld. Wist u dat een Franse notaris geen toegang krijgt tot het casino? Dit om zijn werkwijze op geen enkele wijze in diskrediet te brengen of om hem chantabel te maken. Daarom zijn notarissen zeer rechtlijnige personen; gek zijn op details en regeltjes en nemen altijd het zekere voor het onzekere. Doe er uw voordeel mee!

De notaris is onmisbaar bij de verkoop of aankoop van onroerend goed. Hij of zij adviseert, bereidt documenten voor en ondersteunt onze klanten tijdens de aan- of verkoop.

Voorlopige koopovereenkomst (Compromis de vente)

Een schriftelijke voorlopige koopovereenkomst is niet verplicht maar in alle gevallen beter dan een mondelinge koopovereenkomst. Met een voorlopige koopovereenkomst heeft u alle aspecten van de aankoop op papier staan. Met het tekenen van een voorlopige koopovereenkomst worden bovendien toekomstige bezichtigingen en promotionele acties voor de verkoop bevroren.

Beide partijen gaan er in dit begin stadium van uit dat u de koper wordt van het onroerend goed. Er moeten vele formaliteiten worden uitgevoerd waaronder het verzamelen van diverse documenten die op juistheid door de notaris worden gecontroleerd. De basis informatie die in de voorlopige koopovereenkomst staat wordt ook gebruikt voor de officiële koopovereenkomst, aangevuld met kadaster tekeningen, plattegronden en relevante aanvullende informatie.

Wet DPU (Droit de Préemption Urbain)

Als u tot een voorlopige koopovereenkomst bent gekomen en u heeft de financiering in uw achterzak, dan moet u in veel gevallen nog twee maanden wachten tot de gemeente ook een akkoord geeft op uw aankoop. De Wet DPU (Droit de Préemption Urbain) stelt een gemeente in staat om de aankoop over te nemen voor hetzelfde bedrag dat u net met veel moeite heeft onderhandeld. Dit doet men overigens alleen als het een belangrijk historisch pand is of men de ligging kan gebruiken in toekomstige uitbreidingsplannen.

Wat controleert een notaris allemaal?

De notaris controleert allereerst wie u bent en uw fiscale status. Bent u de enige eigenaar of dient de nieuwe villa ook op naam van uw partner te worden gesteld? De notaris wil precies weten wat uw huwelijkse dan wel fiscale situatie is, teneinde u te behoeden voor mogelijke gevolgen van mogelijke toekomstige situaties. Koopt u bijvoorbeeld samen een huis en bent u niet getrouwd? Mocht uw partner overlijden, dan wordt de helft van uw huis ineens van de Franse staat. Met een contract of huwelijk voorkomt u dit. De notaris verzamelt ook de laatste wetgeving op het gebied van de lokale belastingen en bekijkt of het pand technisch in goede staat is bevonden aan de hand van de Diagnostique Technique dat de verkoper moet laten uitvoeren.

De verkoper wordt gewezen op de belastinggevolgen van de verkoop, de z.g. ‘Plus Value’ belasting over de meerwaarde. Deze winst wordt belast, na aftrek van alle kosten voor verbouwingen en het percentage is jarenlang een speelbal van de politiek. Op dit moment is de plus value 19% over de netto winst, indien u binnen 5 jaar verkoopt. Voor ieder jaar later, daalt dit percentage. Na 22 jaar mag u de volle winst behouden zonder hier belasting over te betalen. Een exacte staffel vindt u hier

Verder kijkt de notaris of de financiering op legale wijze tot stand komt. Schimmige BV’s of koffertjes met geld komen niet door deze controle. Alle betalingen gaan via de bank met een IBAN, BIC en SWIFT code.

In totaal worden meer dan 100 punten gecontroleerd voordat het officiële koopcontract wordt opgesteld.

Registratie van aankoop

Uw aankoop van een villa of appartement in Frankrijk wordt door de notaris aangemeld in een openbaar register (publicité foncière) dat alle onroerend goed transacties registreert, controleert en bijhoudt. Hierin staat o.a. de financiering, de huidige eigenaar en de toekomstige eigenaar. Voor de koper is dit een fijne extra controle, bijvoorbeeld of de verkopende partij daadwerkelijk de rechtmatige eigenaar is. Dit systeem is opgezet om fraude te voorkomen. In het verleden gebeurde het regelmatig dat met name grond werd verkocht terwijl de eigenaar daar niets van afwist.

De registratie wordt digitaal opgeslagen, maar de notaris verplicht zich om een kopie 75 jaar in zijn/haar archief te bewaren. Daarna worden de stukken bewaard in het Nationaal Archief.

Wat verdient de makelaar in Frankrijk?

De notaris controleert ook of de verkopende makelaar zich aan de loi ALUR (ook wel loi Duflot) houdt. Deze wet is actief sinds april 2017 en verplicht iedere makelaar om duidelijk zijn commissie te publiceren. En met het gepubliceerde percentage kan niet meer worden onderhandeld door de verkoper of koper. Op dit moment vragen verkopende makelaars in het topsegment aan de Côte d’Azur 6 of 7% commissie over de uiteindelijke verkoopprijs. Voor de verkoper betekent dit een extra stijging van de verkoopprijs. De commissie wordt, na aftrek van de BTW, via de notaris aan de verkopende makelaar uitbetaald. De koper betaalt geen kosten voor de aankoop.

Notaris zorgt voor rechtszekerheid

Gedurende het traject van voorlopige koopovereenkomst naar de definitieve koopovereenkomst zal de Franse notaris er alles aan doen om iedereen te beschermen. Een van de pijlers van de samenleving is dat de rechtszekerheid wordt nageleefd en de zwakkere tegen de sterkere wordt beschermd.

Laatste ontwikkeling: de notaris als verkopende partij

De rol van notarissen in de Alpes Maritimes wordt langzaam steeds belangrijker. Steeds meer mensen kiezen er voor om de huizen verkoop zelf in de hand te nemen en daarna een promotioneel platform in te schakelen. De traditionele makelaar wordt op deze manier omzeild. De notaris kan op basis van verkoop transacties in dezelfde omgeving, de waarde bepalen van uw woning. Een ontwikkeling die veel makelaars met pijn in de buik aanzien. Waren het eerst advocaten die koopovereenkomsten konden maken, de notarissen gaan een stapje verder en publiceren huizen op een eigen site waar inmiddels meer dan 100.000 huizen op staan. Deze zijn veelal scherp geprijsd omdat de 7% van een makelaar ontbreekt.

De notaris kan het voorlopige verkoopcontract vast opstellen dat de verkoper en de koper samen ondertekenen en vervolgens aan de notaris geven. Dit scheelt uiteraard in de kosten die u aan een makelaar kwijt bent. Al kan een makelaar op promotioneel gebied met een slimme website én een eigen netwerk van zoekende klanten een grote meerwaarde geven en uw huis sneller verkopen.

Zelf uw huis verkopen in Frankrijk

Wilt u een huis of appartement in Frankrijk verkopen, dan kunt u er ook voor kiezen om het juridische deel door de notaris uit te laten voeren en een communicatiebudget vrij te maken voor promotie op bekende sites waar u uw huis kunt publiceren zoals op Wonen aan de Côte d’Azur. U neemt zelf actief de rol over van de makelaar of de promoter. Maar heeft u geen zin in telefoontjes op zondag of in de avond en tientallen mailtjes te beantwoorden, dan kunt u er ook voor kiezen om voor een lager percentage dan de makelaar de verkoopwerkzaamheden en promotie door het platform te laten uitvoeren.

Voor meer informatie over deze laatste ontwikkelingen en het aanbod van de Franse notaris kijkt u op

https://www.immobilier.notaires.fr/

door Ab Kuijer/18 juni 2017/in Blog

Wie het leven lief heeft, wil natuurlijk graag zo lang mogelijk en in goede gezondheid van dat leven blijven genieten. Ouder worden kan op vele manieren en het is maar net hoeveel energie en moeite je er voor wilt doen om met een bepaalde stijl en klasse ouder te worden. Natuurlijk groeien we mee met onze kinderen qua muziek en sociale media, al kan Snapchat mij minder boeien dat onze meiden die soms gierend over hun mobieltje hangen. Maar ouder worden betekent ook dat je lijf begint te kraken en piepen. Iemand zei toen ik 39 werd: “ Als je vanaf je veertigste kan opstaan zonder pijntjes, heb je mazzel. Maar dan begint het verval.” Lekker dan.

Daarom is het goed geweest dat ik vier jaar later op 43 jarige leeftijd naar het zonnige Zuiden ben geëmigreerd voordat het Nederlandse wisselvallig weer (waarbij koude slagregens worden afgewisseld met een korte hittegolf) zich voorgoed in mijn systeem zou nestelen. Het leuke van wonen aan de Côte d’Azur is dat je je iedere dag realiseert dat het weer en de natuur van grote invloed is op je mentale én je fysieke welzijn. Sta zelf maar eens op met een zonnetje, drink een kop warm water, thee of koffie met de voeten op een door de zon verwarmde terrasvloer terwijl je naar de bergen of de zee kijkt. Je voelt dat je de hele wereld aan kan.

Ouder worden aan de Côte d’Azur

In Zuid Frankrijk wordt iedereen vanzelf meegenomen in de flow van gezond leven en gezond eten. Op school eten kinderen biologisch en op de markt ruik je het fruit al van verre. Maar gezond eten is niet alles; er moet ook gesport worden. Wie niet weet welke sport te beoefenen moet maar eens naar de Decathlon gaan; daar hebben ze alles voor iedere sport; van hardlopen en hiken tot tennis en diepzeeduiken. De kans is groot dat je gemotiveerd met iets sportiefs de winkel uitloopt.

Ga vooral ook naar de kust; vanaf zeven uur in de ochtend rent of fietst iedereen zijn dagelijkse rondje omdat een gezond lijf nu eenmaal niet vanzelfsprekend is. Wie zich een Zuid Franse levensstijl aanmeet, kan nog heel lang genieten van het leven. Zoals de 57 jarige Eric Barone die zijn persoonlijke record wil verbreken om met 223 kilometer per uur met een mountainbike van de Hautes Alpes naar beneden te fietsen. Nou ja, je hebt in iedere leeftijdsklasse uitslovers.

Het is nu wetenschappelijk bewezen dat het leven in Frankrijk je langer en gezonder laat leven. De gemiddelde leeftijd voor vrouwen is nu 90 jaar. Wat is dan toch het geheim van het (Zuid) Franse leven?

Hoge kwaliteit van het leven

Frankrijk scoort regelmatig hoog in onderzoeken naar de kwaliteit van leven. Vorig jaar stond Frankrijk op de 4e plaats van 45 in totaal in een HSBC enquête. Ruim voor de VS op de 26e positie en het Verenigd Koninkrijk op de 30e.

Maar ‘kwaliteit van het leven’ is een breed begrip, dus wat betekent dat dan precies?

Top kwaliteit en betaalbare gezondheidszorg

U gaat pas nadenken over de kwaliteit van de gezondheidszorg wanneer de middelbare leeftijd aan uw gestel begint te knagen. Wat dat betreft is het Franse systeem een van de best scorende (88 uit 100) op de Annual Global Retirement Index. Daarbij is de prijs zeer betaalbaar, zo blijkt uit een onderzoek onder expats van Internations.

Financiële zekerheden

Ondanks het feit dat de Franse economie al jaren kwakkelt, gaat het (juist daardoor) heel goed met de sociale en pensioen voorzieningen voor het volk. Frankrijk scoort een derde plaats in de UN’s Global AgeWatch Index, dat onderzoek deed naar het leven van ouderen in 91 landen.

Het armoede percentage staat op 3.4 percent, dat is een van de laagste onder ouderen. Daarbij krijgt iedereen een volwaardig pensioen en volledige ziektekostenverzekering.

Wonen is betaalbaar

Veel ouderen wonen hier zo lang mogelijk zelfstandig in hun eigen huis of appartement. Al vanaf jonge leeftijd moedigt de Franse overheid jonge mensen aan om een huisje te kopen. Met belastingvoordelen is dat altijd aantrekkelijk geweest waardoor ouderen hypotheekvrij kunnen wonen. Gemiddeld betaalt men 18,3 van het inkomen aan wonen en wordt de hypotheek in 19 jaar afgelost.

Mocht u al of straks hypotheekvrij wonen en later aanvullende zorg nodig hebben, dan staat een leger aan thuiszorg specialisten voor u klaar. In Frankrijk wil men iedereen zolang mogelijk zelfstandig laten wonen. Op straat ziet u dan ook veel ouderen met al dan niet kwieke tred een stokbroodje kopen kopen en een onsje kalfsvlees. Ouder worden betekent onderdeel blijven uitmaken van het leven.

Makkelijk toegang tot de rest van Europa

U kunt ook lekker oud worden op het strand van Bali, maar dat gaat waarschijnlijk vervelen. Frankrijk grenst aan acht landen en u bent vanaf iedere luchthaven in anderhalf uur in Nederland of België. Ook de snelle TGV trein is zeer geschikt voor wie de tijd heeft en graag van het uitzicht geniet. Daarbij is de TGV voor ouderen 50% goedkoper.

Het gezonde buitenleven en milde klimaat

Frankrijk barst uit haar voegen met stranden, bossen, bergen, heuvels en wildstromende rivieren. Het zonnige Zuiden heet niet voor niets zo; hier genieten we gemiddeld 300 dagen per jaar van een zeer mild klimaar waarbij de winter voelt als een Nederlandse lente. Dat nodigt natuurlijk uit om zoveel mogelijk van de natuur te genieten wat weer goed is voor het lichaam en de geest. Ook het regelmatig zwemmen in zee is goed voor een stoot verse magnesium; daar kan geen pilletje tegenop! Lees hier meer. In combinatie met de D3 van de zon heeft u zo al een winnende combinatie te pakken.

in de winter kunt u hier trouwens heerlijk skiën, een sport die door de berglucht extra goed is voor uw bloed en uw stramme spieren. U kunt natuurlijk ook aanschuiven op het dorpsplein bij een potje pétanque; als deelnemer of als toeschouwer. Binnen een week heeft u nieuwe Franse vrienden want het sociale leven bruist in Frankrijk, zeker voor ouderen.

Koning Willem riep al dat 50 het nieuwe 30 is, dus waar wacht u nog op? Investeer in uw toekomst en in een zonnige herfst!

door Ab Kuijer/14 juni 2017/in Blog

Cannes, de stad vol glamour, rode lopers en snelle sportwagens heeft ook een rustige kant. Loopt u maar eens voorbij de haven en volg rechtsaf de zeeweg, richting Mandelieu en Theoule. Hier komt u in de wijken Croix de Garde en La Bocca. De strandrestaurants zijn hier wat relaxter en pronken niet meteen met de duurste champagne aan de entree.

Een heerlijke stranddag is hier voor iedereen beschikbaar met veel publiek strand, dus neem uw zonnebril en hoed mee, een paar slippers en zonnebrandcrème. En gelukkig hoeft u vanaf 15 juni niet meer eindeloos op uw slippers door Cannes te lopen om hier te komen; u stapt gewoon in de gratis shuttlebus naar de stranden van Boccacabana.

De minibus rijdt volgens het principe zoals in de Zuid Franse skigebieden; het is een gratis en nonstop dienst die in een lus van bijna 6 kilometer rijdt. Deze nieuwe shuttlebus in Cannes heeft maar liefst 18 haltes o.a. Rue de la Verrerie, de Boulevard du Midi, de Grote Markt, Avenue Francis Tonner en de Rubin. De shuttle rijdt van 07.00 tot 19.15 en is van 15 juni tot 15 september actief.

De gemeente Cannes gaat het fraaie en onbekende stukje strand en zeeweg bij Cannes Midi en Cannes la Bocca vanaf juli opnieuw inrichten waardoor er uiteindelijk een schitterende zandstrip ontstaat met de naam Boccabana, naar de bijna gelijknamige zandstrip de Coppa Cabana in Rio de Janeiro. Het smalle stoepje waar joggers, wandelaars en honden regelmatig met elkaar botsen maakt dan plaats voor speciale wandelruimtes voor joggers en slenteraars, een baan voor fietsers én een speciale shuttle bus verbinding met hartje Cannes. De artist impression ziet er nu al prachtig uit; we kunnen er deze zomer al van genieten, in ieder geval een eerste gedeelte. Daarna gaan de werkzaamheden tijdens de herfst en winter gewoon door. Na de zomer wordt de gratis Boccacabana buslijn opgenomen in de Palm Express lijn.

Meer lokale informatie over Cannes vindt u hier

door Ab Kuijer/9 juni 2017/in Blog

In Zuid Frankrijk is het zomertijd en dat betekent veelvuldig een beetje rondlummelen, hangen, of loungen zoals dat heet en genieten van het zonnige weer, je tevreden nestelend aan een mooi zwembad of op het strand met de zee aan je voeten, wat vrienden om je heen en een heerlijk koud drankje. Ja, het goede Zuid Franse leven is zwaar;-) Het enige wat in het bovenstaande rijtje ontbreekt voor eigentijdse hangjongeren en hangouderen is bijpassende muziek.

Met duizenden radiostations op internet en platforms zoals I-Tunes, Spotify en Soundcloud kunt u kiezen uit veel muziekstijlen en dito radiostations. Op de Zuid Franse stranden, in hippe restaurants en de clubs zijn DJ’s een van de meest krachtige ingrediënten voor een geweldige avond en nacht. Sommige DJ’s vallen meer op dan de rest, zoals Côte d’Azur local Andrew Carter. Met meer dan een miljoen (!) keer te zijn beluisterd op Soundcloud, weet Andrew hoe hij zijn publiek moet vermaken! We draaien zelf Andrew Carter Pool House muziek in de auto en natuurlijk bij het zwembad. Het is een lekkere beat waar oude bekende en nieuwere nummers samensmelten tot een nooit vervelend geheel.

Voordat Andrew Carter nog bekender wordt als een DJ Tiësto of David Guetta, kon Wonen aan de Côte d’Azur hem een paar vragen stellen.

Ben je geboren en opgegroeid aan de Côte d’Azur?

Ja, ik ben geboren in Grasse, dus ik heb mijn leven doorgebracht op de Franse Rivièra. Ik ben 28 en Brits … hoewel dat kan veranderen met Brexit lol.

Stond ‘een populaire DJ zijn’ op je verlanglijstje als jongen?

Niet echt, ik denk dat ik met cd’s rond mijn 13e begon te draaien. Ik vind dat leuk en mensen ook en op mijn 19e begon ik echt te werken als DJ. Het ging een beetje vanzelf.

Welke apparatuur gebruik je?

Serato met Pioneer DDJ SX, het is een geweldige set met alles wat je nodig hebt voor grote evenementen.

Hoe lang denk je aan een mix voordat hij kan worden gemaakt. En hoe lang duurt het maken dan?

Soms vallen de dingen vrij snel samen, en soms is het moeilijker om het goed te laten klinken. Ik ben gemiddeld een halve dag bezig om een compilatie te organiseren, maar het kan wel een paar dagen duren om de originele tracks te vinden.

Je bent inmiddels een van de beroemdste local dj’s. Wie inspireerde je om DJ te worden?

Ik heb niet echt een held, ik hou gewoon van kwaliteitsmuziek van alle tijden, van Bill Withers tot Jamiroquai tot aan Deep House. Defected Records is wel een van mijn favoriete labels.

Hoe voelde je je toen je meer dan 1000 keer was gedownload van Soundcloud?

Nieuwsgierig.

Hoe voel je je nu, nu je meer dan 1 miljoen keer bent beluisterd?

Het is best cool, Soundcloud is voor mij een grote hulp geweest; in veel plaatsen in Frankrijk worden mijn mixen gedraaid en de downloads gaan de wereld rond, dus het is mooie publiciteit.

Je gebruikt veel tracks van Daniela Andrade. Heb je haar al eens ontmoet?

Nog nooit, maar ze heeft een mooie stem!

Wie ontwerpt je art work; het ziet er goed uit.

Dat doe ik allemaal zelf, met een beetje hulp van Photoshop.

Wat kunnen we in 2017 van je verwachten?

Ik heb geen vaste agenda, maar je kan mij zeker vinden tussen MonteCarlo en St Tropez.

Is er een agenda of een website om je te volgen?

Het beste is om mij op Facebook toe te voegen, daar zet ik ook mijn optredens op.

Andrew Carter is hier te volgen
https://www.facebook.com/Andrewcartermix/

Download de Andrew Carter mixen hier
https://soundcloud.com/andrewcarter-1

door Ab Kuijer/6 juni 2017/in Blog

Het is bijna zomer en op school lijken ze nu al niets meer te doen; er worden nog wat uitstapjes voor een week ‘wandelen in de bergen’ gepland want ook dit jaar gaat het eindejaar spektakel niet door. De reden is de constante Vigipirate status waarin Frankrijk verkeert; de terreurdreiging waardoor grote samenscholingen verboden zijn tenzij er extra veel politie en bewaking bij is. Dus geen schoolfeest op het speelplein met lange tafels vol met ouders, flessen wijn en gegrild vlees terwijl de kinderen drie uur lang om beurten vals mogen zingen en uit de maat dansen op het provisorische buitentoneel. Dat is voorbij omdat er misschien wel een verdwaalde werkloze moslim die net terug is van vakantie in Syrië met een explosief rugzakje langs kan komen. En dus zijn op alle scholen alle voorstellingen verboden.

Gelukkig voor de kinderen zijn er wel kleinere voorstellingen, zoals in de lokale bioscoop die al voorzien is van bewaking. In het weekend was er al een ‘kuntrie-hip-hop’ dans voorstelling in het park (zonder bewaking dus dat snap ik niet) en vanavond worden we weer verwacht voor nôg een kuntrie-hip-hop voorstelling. De eindejaar feestavond is op zich al best een lange zit, maar nu worden we verplicht om het hele feestprogramma op meerdere locaties te bekijken en op meerdere vrije avonden. We stromen niet over van enthousiasme, maar Fé vindt het allemaal geweldig spannend dus wij veinzen enthousiasme. Het spektakel vult mij ieder jaar weer met plaatsvervangende schaamte als ik de juffrouw/animatrice die echt 50 kilo te zwaar is zelf steeds het toneel zie opgaan om te dansen met die kleine kinderen. Ze eist alle aandacht op, praat veel te hard in de microfoon en zet zelf de muziek zo voluit dat je vullingen bijna uit je mond springen. Maar goed, je doet het voor je kind en die animatrice is zelf ook een beetje sneu, en ze doet het helemaal alleen, dus we gaan maar weer. Jo en ik spreken af in het dorp rond 19.00 uur, om op het pleintje alvast een biertje te drinken. Ik ben er iets eerder dan Jo die van een afspraak komt. “U heeft hier lekkere pizza’s zag ik vorige keer”, die lust ik wel bij een biertje,” zeg ik amicaal tegen de ober terwijl ik een stoel pak. De ober kijkt mij met zo’n typische verveelde blik aan en zegt: “Oh, maar de keuken is dicht. We doen alleen pizza’s tussen 12 en 15,” en loopt weer weg.

Een beetje verbouwereerd dat mijn pizza en biertje plan al zo snel in duigen valt, denk ik even na wat nu te doen. Gelukkig komt Jo er aan en we besluiten om een andere tent op te zoeken. Bij de markt is alles gek genoeg dicht en nu snappen we het; het is de avond voor Hemelvaart en in plaats van dat mensen de straat op gaan, gooit de horeca alles op slot. De volgende dag is een verplichte vrije donderdag en dat feestje kan je blijkbaar niet vroeg genoeg vieren. Toch is er nog een tentje open dat als Brasserie Bar-Café door het leven gaat. We kijken hoopvol naar de lijst met pizza’s aan de muur en vragen voorzichtig of ze pizza’s hebben. Dat lijkt naar de bekende weg vragen, maar het blijkt helemaal geen gekke vraag; er worden geen pizza’s geserveerd. Zonder verdere uitleg. Ok. De tijd loopt door en over 45 minuten begint de Kuntrie-Hip-Hop dansvoorstelling en niets is lulliger als je kind de ouders niet in de zaal ziet zitten zoals je dat vaak genoeg in zielige films ziet.

“Heeft u wel iets te eten bij een biertje, zoals wat kaasjes of worst. Of misschien bitterballen?” probeer ik de moed er in te houden met een grap want bitterballen zijn nergens te koop. “Jaja, ik heb wel wat” mompelt de uitbater en loopt weer weg. Na tien minuten komt hij terug en vraagt ‘wat zal het zijn?’ alsof hij ons voor de eerste keer ziet. Gelukkig hebben we hier een olifantenhuid opgebouwd als het gaat om gebrekkige service dus we herhalen onze wens voor twee biertjes en wat lekkere tapas, zoals kaasjes en wat ham. ‘Maakt u er maar een feestje van’ zeg ik bemoedigend tegen de man die er uit ziet alsof hij helemaal niet van feestjes houdt. We kijken wat om ons heen en ik zie op tien meter afstand, bij de ingang van de Brasserie wel twintig champagne glazen staan. ‘Volgens mij heeft hij zelf een feestje hier’ fluister ik naar Jo en we besluiten in de observatie stand te gaan zitten. We zien mensen zoenen met de eigenaar en het blad met de champagneglazen wordt aangevuld met nog meer lege glazen.

Dan wordt ons bier gebracht. Met gevoel voor drama zet de ober een hippe zwarte stoeptegel op onze tafel met daarop onze hapjes: 2 klontjes kaas, 3 friemeltjes rauwe ham, 4 soepstengels en 3 radijsjes. “Goh, wat lekker, dankuwel” zeggen we braaf en moeten elkaar lachend aankijken. ‘Die bitterballen gaan we wel een keer op Schiphol eten’ zegt Jo terwijl ze een stukje rauwe ham in haar mond stopt. ‘Dit is nu even ons avondeten, dus eet smakelijk!’ Ik neem een hap van mijn radijs en spuug deze meteen uit. Hij is verrot van binnen met zo’n mooi bruin kleddertje. Ik spoel de bruine smurrie snel weg met het bier en besluit het dan maar bij de soepstengels te houden. Dit soort avondjes is wel goed voor de lijn natuurlijk. Na 15 minuten staan we op en loop ik naar de entree en de kassa die bij de bar staat. Vanuit mijn ooghoek zie ik naast de bar hoge tafels staan met daarop de lekkernijen uitgestald die wij ook wel hadden gelust. Blokjes paté, cherry tomaatjes, verse brie, prachtige rauwe ham, roquefort kaas en nog veel meer. Ik vraag of hij een feestje geeft. ‘Ja, het is mijn verjaardag’ zegt hij schouderophalend alsof het hem niets doet.

Ik overweeg een cynische opmerking te maken over de magere tapas, gastvrijheid en de welgedekte eigen tafel, maar ik besluit mijn mond te houden. Verstand komt met de jaren, ziet u. Ik stop het wisselgeld in mijn portemonnee, wens de man een fijne avond en ik draai mij om. En dan gebeurt het. Is het karma? Had ik wel iets moeten zeggen? Ik dacht in ieder geval echt dat ik verder weg stond van die tafels, maar blijkbaar is het bier iets te goed gevallen. Mijn volle 100 kilo loopt tegen een gedekte tafel aan die natuurlijk bijna omkiepert. Ik zie in een flits al het eten op de grond vallen, hoor mensen gillen en de tafel boort zich als in een slow-motion vervolgens in het blad met alle champagneglazen die klinkend op de tegelvloer uit elkaar spatten.

Stel je voor. In een ultieme reflex grijp ik gelukkig de tafel vast en voorkom dat alles op de grond valt. De schaaltjes schuiven wel tien centimeter op maar daar blijft het wel bij. Ik draai mij om naar de lijkbleke uitbater, zeg ‘Bon Appetit!’ en loop snel de deur uit voordat ik nog meer schade aanricht.

Nu ik zo goed ben weggekomen, lijkt een avondje Kuntry-Hip-Hop dans op de muziek van Abba ons ineens een verademing. We zijn ook nog op tijd en Fé is trots om ons te zien. Met rammelende magen zitten we de eindeloze voorstelling uit.

door Ab Kuijer/27 mei 2017/in Blog

Wie kent de reclame niet; du pain, du vin, du Boursin. Grappige reclames, vaak afgespeeld in een oud Provençaals dorpje, met een lange tafel vol gezelligheid, wijntjes en natuurlijk Boursin, het lekker smeerkaasje met knoflook. Het goede Franse leven in het reclameblok dat we graag opzoeken in Zuid Frankrijk.

We hebben de tuin weer op orde, de druivenstruiken groeien de pan uit en slingeren prachtig door, onder op ons terras voor dat typische Franse gevoel…Wij zijn klaar voor de zomer!

Ik ben onze buitentafel aan het schuren en schilderen zodat als familie en vrienden uit Nederland aanschuiven het er nog gezelliger uit ziet. En dan hoop ik weer het “Boursin” gevoel in onze eigen tuin te creëren.:-)

Wat is dit toch een heerlijk tijd van het jaar, de kinderen zijn bijna klaar op school, en de deuren staan de hele dag open waardoor de warme lucht zachtjes naar binnen waait. De vogeltjes fluiten je wakker, alles is prachtig groen. Binnenkort het heerlijke geluid van de krekeltjes…

Bij dit alles hoort natuurlijk ook een lekker receptje bij, met Boursin Cuisine.

Ovenschotel

400 gram witte vis

2/3 bloemkool

3 el olijfolie

5 tomaten

Boursin Cuisine 250ml

500 g kriel aardappeltjes

100 ml geslagen room

2 eetlepels pijnboompitten

Bieslook

Bereiding

Oven voorverwarmen op 180 C

Bloemkool schoonmaken, wassen en in roosjes snijden 6-7 min.,

Ovenschaal invetten met olijfolie. Vis erin leggen. Bloemkoolroosjes in plakjes snijden.Tomaten wassen en in kleine blokjes snijden.

Bloemkool en tomaat over vis verdelen.

Boursin Cuisine 1 min. in steelpan verwarmen en helft over de groenten scheppen.

Aardappelschijfjes dakpansgewijs over schaal verdelen en rest van Boursin Cuisine erover scheppen.

Geslagen room over schotel gieten en pijnboompitten erover strooien..

Garneren met bieslook.

30 min. goudbruin bakken tot saus gaat bubbelen.

Mandje Pain en glas witte Vin erbij!

Bon app en tot de volgende keer,

door Sophie Muizelaar/26 mei 2017/in Blog