I am asleep. I do this every night, but this time it’s a special sleep because I play trumpet in my dream. This is of course because I saw at the home of my parents in law a cabinet filled with trumpets; beautiful instruments from the Concertgebouw Orchestra in Amsterdam. Playing a trumpet seemed like a cool thing and completely under the spell of that idea I am practicing this night in my dream. It is going really well, my love even hears me softly playing. I blow a little melody, like ‘twuuht, twuht, twuuuht’. Jo is awake now and rattles me a bit. But in my dream I stand on the Concertgebouw stage and the audience gives me applause. The enthusiastic spectators are clapping so hard that suddenly a loud bang is heard. Bang! I open my eyes and I’m equally confused. Then there is another big bang. It is the thunder right above us. If a storm get started at the Côte d’Azur, then it really serious: less than a second after a bright white flash pops up, another thunder strikes again and rattles the windows. Three seconds later, we see two frightened girls in pyjamas at our bed. “We are scaahaared and it is veeery noisy upstairs, soon the roof will fall off…”. Fe and Sophie are allowed as an emergency regulation to lie between us, I put a night light on and notice that it is only half past three in the morning. Well, it is kinda cosy. We listen attentively to the defeatening thunder that seems to be becoming more louder. The rain clatters down and caused a huge roar. Suddenly I think about Floortje outside the guard. I get out of bed and stand face to face with a dog that looks at me with a look of “you can not do this boss’. I let our trembling Golden Retriever inside and Madam walks straight to our bed and drops herself down at the foot of it. Now I’m awake I think I’ll go to the bathroom. While I’m sleepy and concentrated emptying my bladder the power falls out and believe me, when that happens, it becomes very dark in the house. I hear screams in the bedroom while the thunder and the flashes follow closer to one another. I stumbled blind into the bedroom. ‘Oh, I was just about to pee when the lights fell out! “I say embarrassed when everyone laughs. Being still the man in the house, I light a candle to find the fuse box to get some light into the darkness. Within 3 minutes the fuses stop again. “Oh, it’s fine like this, we all try to sleep now, ok? says Mama Jo and we do our best. I fall fast asleep after five minutes and start to play trumpet again. “Twuuht, twuhuuut” I softly blow and then the curtain opens again, the audience claps enthusiastically and caused another deafening roar that I hear out of my sleep. Delicious are these dreams with real surround sound.
Ik slaap. Dat doe ik iedere nacht, maar dit keer is het een bijzondere slaap want ik speel trompet in mijn droom. Dat komt natuurlijk doordat ik bij mijn schoonouders voor het eerst een trompettenkast heb gezien met prachtige instrumenten van o.a. het Concertgebouw Orkest in Amsterdam. Dat leek me wel wat, om op een trompet te kunnen spelen. Geheel in de ban van dat idee oefen ik deze nacht daarom in mijn droom en het gaat werkelijk heel goed: mijn lief hoort mij zelfs zachtjes spelen. Ik blaas met mijn lippen een melodie; zo van ‘twuuht, twuht, twuuuht’. Jo wordt er wakker van en rammelt mij een beetje door elkaar. Maar in mijn droom sta ik op het Concertgebouw podium en de zaal geeft mij applaus. De enthousiaste toeschouwers klappen zelfs zo hard dat er ineens een keiharde knal te horen is. Bang! Ik doe mijn ogen open en ben even in de war. Dan volgt er nog een keiharde knal. Het onweert vlak boven ons. Als het stormt aan de Côte d’Azur, dan gaat het echt flink tekeer: nog geen seconde na een felwitte flits knalt de donder opnieuw en rammelen de ramen. Drie seconden later staan er twee bange meisjes in pyama aan ons bed. ‘We zijn bahang en het is heeel eng bij ons boven, straks valt het dak er af…’ bibberen de schatten van schrik. Fé en Sophie mogen bij wijze van noodverordening tussen ons in liggen, er gaat een nachtlampje aan en ik zie dat het half vier in de ochtend is. Nou ja, wel gezellig zo. Samen luisteren we aandachtig naar het oorverdovende gedonder dat steeds heftiger lijkt te worden. De regen klettert naar beneden en veroorzaakt een enorm geraas. Ineens denk ik aan Floortje die buiten de wacht houdt. Ik ga het bed uit, sta oog in oog met een hond die mij aankijkt met een blik van ‘dit kan je toch niet maken baas’ en haal onze bibberende Golden Retriever naar binnen. Ze loopt als een tuuteletuut meteen naar ons bed toe en en laat zich aan het voeteneind vermoeid van zoveel natuurgeweld op de grond vallen. Nu ik wakker ben ga ik maar eens naar de wc. Terwijl ik slaperig en geconcentreerd mijn blaas sta te legen valt de stroom uit en geloof me, dan is het heel donker in huis. Er volgt gegil in de slaapkamer terwijl het gedonder maar doorgaat en de flitsen steeds dichter op elkaar volgen. Op de tast trek ik door, was mijn handen en stommel naar de slaapkamer. ‘Nou zeg, sta ik net te plassen, gaat het licht uit!’ zeg ik bedremmeld waarop iedereen moet lachen. Ik steek een kaarsje aan en ga, als man des huizes op zoek naar de stoppenkast om weer wat licht in de duisternis te brengen. Binnen 3 minuten slaan de stoppen opnieuw door. ‘Ach, het gaat zo wel over, we gaan gewoon proberen te slapen’ sust Jo de gemoederen en we doen allemaal ons best. Ik val na vijf minuten in slaap en speel opnieuw trompet. ‘Twuuht, twuhuuut’ doe ik zachtjes, het doek gaat open, de zaal klapt enthousiast en veroorzaakt weer een oorverdovend geraas dat ik ook buiten mijn slaap hoor. Heerlijk hoor, zo’n droom met surround sound.