Wonen in Zuid Frankrijk of op vakantie naar uw tweede huis aan de Côte d’Azur; in beide gevallen wordt u vroeg of laat geconfronteerd met het Frans van de lokale bevolking. Dat gaat een stuk rapper dan het Frans dat we op school hebben geleerd: woorden worden ingeslikt of afgekort en men kan u oprecht verbaasd aankijken als u het even niet meer kunt volgen. Nu is de Zuid Franse taal in Saint Raphael of Antibes vrijwel hetzelfde, maar in Nice tapt men woorden uit een ander vaatje; daar spreekt men Niçoise. Een originele taal dat zich het beste laat omschrijven als een mengelmoes van Frans, Italiaans en Corsicaans dialect. Er is dus geen touw aan vast te knopen. Chauvinistisch als Fransen in Nice kunnen zijn is de Niçoise taal levend gehouden door midden van theater en lessen op school. Die lessen zijn zo enthousiast ontvangen door de leerlingen (en hun ouders) dat vanaf volgend schooljaar een regionaal taalproject van start gaat dat zowel Niçoise als Corsicaans op het lesprogramma zet. Negentien middelbare scholen en 26 lagere scholen in PACA gaan er mee aan de slag. Een typisch geval van navelstaren; de kinderen leren weliswaar een extra taal maar moeten in ruil Engels of Italiaans als tweede taal laten vallen. Zo wordt het natuurlijk nooit wat met de nieuwe generatie ‘Europeanen.’
De jeugd in Zuid Frankrijk krijgt sowieso veel extra aandacht om te voorkomen dat jongeren radicaliseren tot de gewelddadige islam. De Minister van Binnenlandse Zaken, Bernard Cazeneuve, was in onze regio en bezocht een aantal jeugwerkers en instellingen die speciale les programma’s hebben ontwikkeld. Ook ging de Minister kijken bij Menton, dat extra op slot is gegooid qua grensbewaking met een nieuw onderkomen voor de lokale gendarmerie.
‘Jullie een nieuw kantoor, wij nieuwe GoPro’s’, zal de burgemeester van Cagnes hebben gedacht en bestelde voor 8.000 euro aan mini camera’s die op de borst van de wetsdienaren worden geplaatst. Op die manier kan men, in navolging van de politie in Mougins, precies zien wat er ter plaatse gebeurt. En reken maar dat er wat gaat gebeuren deze zomer; er zijn nieuwe regels actief geworden om de vervuiling aan de Côte d’Azur tegen te gaan. Drukt u een sigaret uit in het zand, of gooit u een peuk op straat, dan wordt u voortaan bekeurd. Ook lawaaierige scooters en motoren gaan vanaf nu direct op de bon. En spartelt u tegen, dan kan de boete op basis van de camerabeelden worden verhoogd. Extra inkomsten voor de staat en een schonere Riviera, toch een mooie ‘win-win situatie.
Nog meer moois kan worden verwacht in Saint Laurent du Var; daar wordt eindelijk dat oerlelijke, met graffiti volgespoten en dichtgetimmerde stationsgebouw gesloopt. De hele week moet u hier omrijden, maar uiteindelijk verschijnt er een hypermodern gebouw dat in verbinding staat met winkelcentrum Cap 3000. Dat winkelcentrum is momenteel een groot betonstort paradijs dankzij de geplande uitbreiding dat zorgt voor verwarrende mleidingen, veel vrachtauto’s en lange files.
De komende week wordt het ook lekker rommelig aan de Côte d’Azur met nieuwe stakingen op scholen en bij het vervoer. Leveren die staking überhaupt wel iets op, behalve vrije dagen voor de werknemers? Ook bij de ziekenhuizen in Nice is er minimale service. Wat dat precies betekent weet ik niet, maar u kunt sowieso beter niet in een ziekenhuis komen.
Waar u dit jaar wel heen moet zijn de stranden en bijbehorende strandtenten van Juan les Pins, voordat ze verdwijnen in de huidige opzet. De vergunningen om het strand te exploiteren (bah, geld verdienen) lopen dit jaar af en volgens een nieuwe Sosjialistiese Wet moet het strand worden teruggegeven aan de bevolking. Voorbij zijn die heerlijke dagen op een ligbedje a 20 euro per dag met vers tomatensap en uitzicht op de branding terwijl uw grote teen door een voorbij wandelende Massage Chinees wordt gemasseerd.
Van de 21 strandtenten met restaurant en tapvergunning in Juan les Pins mogen er in 2017 nog maar 12 open blijven. En dan is het leed nog niet geleden; het doel is om in 2020 maar liefst 80% van de standen publiek te maken, zoals het ooit was eigenlijk. Leve de Republiek! Of eigenlijk: terug naar de koelbox met eigen stretcher.