Aan de Zuid Franse Riviera wonen veel mensen die daar niet zijn geboren: met name Russen en Engelsen hebben de Côte d’Azur halverwege de 19e eeuw behoorlijk ontwikkeld. De Russen bouwden voornamelijk grote gebouwen zoals kerken en extreem luxe villa’s en de Engelsen wierpen zich op bijzondere projecten die het leven aangenamer maakten zoals de Boulevard des Anglais (1840) en het ski-resort Isola 2000 (1970). Vandaag de dag is de bevolking een samensmelting van vrijwel iedere nationaliteit met een duidelijke overeenkomst; we houden allemaal van Frankrijk, van lekker eten en van de zon.

Wie interesse heeft om te gaan Wonen aan de Côte d’Azur, krabt vooraf natuurlijk wel even op zijn of haar achterhoofd. Want zoiets zeggen is makkelijk genoeg, maar het werkelijk doen? Ik heb zelf ruim 20 jaar met het idee rondgelopen voordat ik de stoute schoenen aantrok. Binnen 2 maanden na mijn emigratie wist ik zeker dat ik die schoenen nooit meer zou uitdoen. Ik kijk nu ook heel anders tegen Nederland aan; op het moment dat je meedraait in de grijze sleur, is het moeilijk om je voor te stellen dat je op 1400 km afstand gewoon iedere dag kan opstaan met een blauwe lucht en de zon van de Côte d’Azur. Voor mij geldt dat ik nu al acht jaar niet meer in de file door het Larense bos loop op zondag, ik niet van dichtbij hoef mee te maken dat de Islamitische Gemeentepartij lokaal de dienst in Nederland gaat uitmaken, ik de hondenpoep op straat niet meer van mijn schoen hoef af te vegen en er gewoon een parkeerplaats voor de deur vrij is. Wie besluit om weg te gaan uit Nederland en aan de Côte d’Azur te wonen, moet wel rekening houden met jaloerse geluiden. Laatst ontdekte ik dat de overleden dichter Gerrit Komrij al sinds 1974 in Portugal woonde en daarom door de achtergebleven ‘kunstenaars elite’ met enige minachting werd bekeken. ‘Ja, hij heeft makkelijk praten, daar in de Portugese zon…’ Het zij zo. Wie kiest voor een zonnig leven en de Nederlandse moerassen ontvlucht. steekt nu eenmaal de spreekwoordelijke kop boven het Nederlandse drassige maaiveld uit. Maar ja, met zoveel lekkere wijn, onbespoten groenten van de lokale boer en de weldaad van de Côte d’Azur zon, kan je daar alleen maar om lachen. En je bent niet de enige: er zijn meer mensen die de kwaliteit van hun leven voorop stellen en op zoek zijn naar een zonnige buitenplaats voor de kinderen en waar de scholen nog streng en degelijk zijn.

Aan de Côte d’Azur gaat het minder slecht met de economie dan in de rest van Frankrijk en zoeken bedrijven in talloze branches nog steeds mensen die meerdere talen spreken. Het toerisme, de jachtindustrie en de makelaardij zijn de grootse branches en verder alles waar service en zorg bij gebaat is. Je eigen plek aan de Franse Riviera hoeft qua kosten ook helemaal niet duur te zijn; boodschappen bij de Lidl of de lokale Dia zijn gelijk in prijs als in Nederland. En echte voorraad haal je op 30 minuten autorijden  in Italië waar de prijzen 30-40% lager liggen. Een flat of studio in de binnenstad van Antibes of Nice Côte d’Azur huur je al vanaf 500 euro per maand en een beetje vrijstaande woning met tuin en twee slaapkamers koop je onder de 3 ton. Wil je meer tuin, zeezicht en ruimte, dan lopen de prijzen snel op. Mougins is de duurste stad om te wonen, gevolgd door Cannes. In de regel geldt dat een uur vanaf de kust bijna 100.000 euro scheelt op de prijzen. Ben je eenmaal zover dat je een huis wilt gaan huren, bedenk dan dat je via een makelaar vaak een jaar huur als borgsom moet storten. Je bent een buitenlander en men heeft slechte ervaringen met niet betalende huurders. Je krijgt hier ook geen rente over. Je schakelt natuurlijk een lokaal bedrijf als Marinus Concierge in; zij kennen veel lokale verhuurders en dan geldt een directe deal met een tarief van 3 maanden borg.

Wil je een huis gaan kopen aan de Côte d’Azur, verdwaal dan niet in het aanbod van al die makelaars, maar schakel de zoekservice in van Wonen Aan de Côte d’Azur. Er is een openbaar en een gesloten aanbod van villa’s en appartementen op bijzondere locaties en veelal in het bezit van Nederlanders, Duitsers en Engelsen die hun villa het liefst aan Nederlanders willen verkopen. Dat komt doordat de smaak van een Nederlands huis aan de Côte d’Azur toch wat gezelliger is, met meer details die het verschil maken en vaak een ruime kindvriendelijke tuin heeft die ook nog eens goed onderhouden is. De bekende ‘Franse slag’ wordt door Nederlanders aan de Côte d’Azur niet gehanteerd; wel het standpunt ‘geen gelul, goed spul’. Meer weten over werk, school en huisvesting?

Neem contact met ons op via ab@wonenaandecotedazur.nl en we helpen je graag op weg naar het Zuiden van Frankrijk.