Tag Archief van: riviera
Het is een ongekend verhaal over onroerend goed en drama in Zuid Frankrijk zoals u het alleen maar kent ‘van horen zeggen’. Of misschien verwacht in een tv serie over hardleerse huiseigenaren, louche burgemeesters en overijverige ambtenaren. De waarheid is, zoals wel vaker, nog erger dan wat u zelf had kunnen bedenken. Al speelt dit Italiaanse paleis dat in Grasse staat genaamd ‘Chateau Diter’ wel een hoofdrol in de nieuwe Engelse tv-serie Riviera.

Er was ooit een Fransman, genaamd Patrick Diter, die een stulpje kocht tussen Mouans Sartoux en Grasse. Het was een oude olijfboomgaard met een vervallen bastide en samen met zijn Italiaanse vrouw leek het gezin een mooie toekomst tegemoet te gaan in deze schitterende omgeving waar zoveel mensen op afkomen voor de rust en natuur.

Maar toen begon de ellende. Diter vroeg 17 jaar geleden een vergunning aan om het huis opnieuw te bouwen met een woonoppervlakte van 200 m2. Een bescheiden aanvraag die uiteraard werd gehonoreerd. Echter, geheel tegen de strikte afspraken in bleef de bouwploeg doorgaan en was Diter niet meer te stoppen. De constante geluidsoverlast maakten de buren furieus; hun rustieke woongenot was verdwenen en deze man negeerde boven alles De Franse Wet! Er werd aangifte gedaan, de politie kwam langs, ambtenaren bezochten de illegale uitbouw en vervolgens gebeurde er niets. De boetes liepen op, maar telkens ging Diter in hoger beroep en werd de zaak vertraagd terwijl de betonmolens overuren draaiden.

Levenswerk Patrick Diter

Tijdens een van de de vele rechtszaken vroeg de rechter aan Diter waarom hij dacht dat hij boven de Franse wet stond. Waarom hij een weg liet aanleggen door een beschermd natuurgebied waarbij vele oude bomen moesten wijken voor zijn illegaal gebouwde ‘Chateau’. “Ik was denk ik bezeten; ik moest dit bouwen, het is mijn levenswerk, gemaakt uit liefde voor mijn Italiaanse vrouw en uit respect voor de Italiaanse architectuur die zo mooi in dit Provençaalse landschap past’. Blijkbaar geraakt door zoveel emotie en wellicht andere emolumenten gaf de gemeente Grasse hem in 2006 de vergunningen met terugwerkende kracht, onder de restrictie dat er niets meer mocht worden gebouwd.

Diter zag in deze geste juist een vrijbrief voor nog meer vierkante meters en ging voortvarend door. Ondanks een stroom van nieuwe klachten en rechtszaken ging de verbouwing verder; er kwamen twee helipads (landings platform voor helicopters) en nog meer bijgebouwen. De Bastide onderging een ware metamorfose van ‘krakkemikkig charmant Frans’ naar ‘indrukkend flamboyant Italiaans’.

En nu staat er een waar palazzo, met een woonoppervlak van maar liefst 3000 vierkante meter. Drieduizend. Het Italiaanse kasteel of zoals het in de brochure wordt genoemd: Chateau Diter wordt wekelijks verhuurd voor exclusieve feesten waarbij o.a. Bollywood filmsterren met helicopters invliegen om hier hun bruiloft of andere jetset feestjes uitgebreid te vieren. Kunt u het zich een beetje voorstellen als u in uw tuin ligt, tussen de geurende lavendel en de krekels? Uw hand reikt naar het glas koude rosé dat door een schokgolf plots omvalt dankzij een helicopter die rakelings over uw heg heen vliegt en u weet: er is weer een feestje bij buurman Diter met harde muziek over het landgoed en veel rumoerige gasten voor wie geld (of de buren) geen rol speelt. Ook modemerken als Dior en Chanel vieren hier hun presentaties; voor 75.000 euro per dag kunt u Chateau Diter afhuren.

Uitspraak rechtbank Grasse

Zoveel ongestrafde ‘pats en praal’ kan natuurlijk niet eeuwig door gaan. Deze week heeft de rechtbank in Grasse eindelijk uitspraak gedaan in de langslepende zaak en die is niet mals: eigenaar Diter krijgt een record aantal boetes van 200 miljoen euro. En het complete Chateau Diter moet binnen drie maanden geheel worden vernietigd. “We moeten een grens stellen en ook een duidelijk voorbeeld voor de regio” aldus de Officier van Justitie. Diters advocaat heeft al(weer) hoger beroep aangekondigd. En dat terwijl afgelopen maand Chateau Diter net de nieuwe glazen vleugel van 400 vierkante meter in gebruik heeft genomen. Zonder bouwvergunning uiteraard.

TV serie Riviera

Afgelopen jaar was Chateau Diter het toneel van tv opnames voor de serie ‘Riviera’. Een thriller aan de Cote d’Azur waarbij een rijke vrouw, na de moord op haar man, ontdekt hoe hij aan al die rijkdom kwam. Dat vragen wij ons overigens ook altijd af als met onze vouwfiets langs al die Ferrari’s en Lamborgini’s rijden. ‘Riviera’ geeft een -volgens kenners- aardig realistisch inkijkje in het leven van de ‘filthy rich’ aan de Riviera. De eerste twee afleveringen zijn nu al te downloaden of te streamen in HD. Vraag uw lokale nerd hoe.

door Ab Kuijer//in Blog

Absinthe was in het begin van de 19e eeuw razend populair bij de Franse Bohemien. Veel kunstenaars en schrijvers lieten zich inspireren onder invloed van dit gifgroene drankje. Tijdens de apéro in Zuid Frankrijk; de middag borrel of gewoon tijdens de lunch kwam de ‘Groene Fee’ langs die je van alles in je oor fluisterde.  Bekende namen als Ernest Hemingway, James Joyce, Charles Baudelaire, Paul Verlaine, Arthur Rimbaud, Henri de Toulouse-Lautrec, Amedeo Modigliani, Pablo Picasso, Vincent van Gogh, Oscar Wilde, Aleister Crowley, Erik Satieand Alfred Jarry stonden allemaal bekend als fervente Absinthe drinkers en fan van de Groene Fee. Absinthe was hip in Parijs en aan de Côte d’Azur en dus dronk ’tout le monde’ het drankje.

Tegenstanders riepen ondertussen moord en brand; Absinthe was des duivels, het thujone extract bracht hallucinaties en vreemde bijwerkingen: je kon makkelijk buiten je lichaam treden. Allemaal onzin natuurlijk die het drankje natuurlijk steeds populairder maakte. Toch werd het in puriteins Amerika verboden in 1915 en al snel volgden andere Europese landen (what’s new). Jarenlang was Absinthe daarom niet verkrijgbaar in Frankrijk, België, Zwitserland (het land van oorsprong) en Oostenrijk. Nieuwe wetenschappelijke studies eind jaren 80 toonden aan dat de bijwerkingen allemaal overdreven waren; in ieder geval waren de bij-effecten niet anders dan bij ander overdadig alcohol gebruik. Begin jaren ’90 kwam Absinthe weer stilletje terug op de markt; echter zonder veel rumoer. Tieners zuipen zich anno 2015 gewoon in coma met bier van de supermarkt, dus wie heeft er nog Absinthe nodig om op de IC terecht te komen. Voor wie het toch eens wil proberen; vandaag de dag kom je Absinthe gewoon tegen in de Lidl in Nice. Een hele fles voor maar 4,99 euro. Glaasje proberen?

 

De klassieke Franse methode

1
Giet ongeveer 30m absint in een glas, bij voorkeur een reservoir pontarlier glas. Er zijn verschillende glazen, elk glas heeft een blolling om aan te geven hoeveel absint je moet schenken.

2
Leg een platte, geperforeerde absintlepel op de rand van het glas, met een suikerklontje erop. Dit is gebruikelijk, maar niet noodzakelijk. De suiker neutraliseert de bittere alsemsmaak.

3
Druppel ijskoud zuiver water heel langzaam in de absint. Dit is de essentie van het absint-ritueel. Als je een suikerklontje gebruikt zal het water de suiker smelten en heel langzaam in de absint doen oplossen. Topkwaliteit absint wordt gewoonlijk met alleen water gedronken.
De verhouding water:absint is gewoonlijk 3:1 tot 4:1.
Je kunt ijsklonten gebruiken om het water te koelen, maar ze mogen niet in de absint vallen!
Bij de toevoeging van het water wordt de absint langzaam troebel.
Vroeger werden absintfonteinen voor dit doeleinde gebruikt.
De ‘brouilleur’ kan ook gebruikt worden om het water automatisch in de absint te druppelen: Plaats de brouilleur op het glas, voeg ijskoud water toe en het water zal automatisch in de absint druppelen. Verwijder de brouilleur voor het drinken.

4
Roer de absint met de absintlepel. Nu kun je ijsklontjes toevoegen, al haalt de doorgewinterde absintdrinker hier waarschijnlijk zijn neus voor op.

bron: http://nl.wikihow.com/absint-drinken

door Arleen Atienza//in Blog

De afgelopen weken hebben we heel voorzichtig in zee aan de Riviera gezwommen; alle Riviera en Côte d’Azur media waarschuwden voor een gigantische kwallen invasie; van Menton tot aan St. Tropez. Ik kan de lezers met de hand op mijn hart verzekeren dat bij Cagnes sur Mer, Villeneuve Loubet, Théoule en Mandelieu geen kwal te zien is. Of het moeten de onvriendelijke Russen zijn die hier net zo onvriendelijk worden aangekeken sinds de aanslag in de Oekraïne. Maar ook aan de Riviera gaat het leven door; hoe hard het ook is. Zo maken Zuid Franse olijfolieboeren, ook wel ‘olijfgarchen’ genoemd, zich zorgen over de harde olijven die nu al uit de bomen vallen. Dat is eigenlijk een maand te vroeg en niemand weet waarom. Men verwacht dat er veel minder kan worden geoogst hetgeen zijn effect heeft op de prijs van een liter olijfolie.

Het draait ook altijd maar weer om de olie, of om het gas, zelfs bij de Gendarmerie. Dit toch wat ‘elite-achtige politiekorps’ stuurt iedere 3 jaar zijn manschappen naar een andere regio; de gezinnen worden dan gehuisvest in speciale huizen die eigendom zijn van het Korps. Dat klinkt best luxe en spannend, maar het tegendeel is waar. Geheel tegen de ere-code van de Gendarmerie in, heeft een groep van 5 echtgenotes in Sospel openbaar gemaakt dat ze leven in een hondenhok, de waterleidingen lekken, de verwarming slecht is en dat ze torenhoge rekeningen krijgen voor de energie. Terwijl hun mannen de orde op straat bewaken, blijkt dat de gendarmerie het interne huishouden zelf helemaal niet op orde heeft. Meer klachten van verpieterde echtgenotes volgen nu; mensen blijven toch schapen ook al ben je een vrouw van een stoere Gendarmerist. De Franse minister van Justitie is ‘not amused’ en stelt een onderzoek in.

Nog meer onderzoek naar de mislukte uitverkoop aan de Riviera; de winkeliers hadden gehoopt op een recordverkoop maar nu blijkt dat veel mensen in je winkel niet altijd veel omzet betekent. De uitverkoop omzet viel veel lager uit dan vorig jaar en dat komt toch nog steeds door die crisis. Zelfs de huizenprijzen aan de Côte dalen; in Antibes gemiddeld met zo’n 6%. Gelukkig blijven de temperaturen aan de Riviera stijgen dus we laten alle problemen dit weekend vanaf een luchtbed op zee maar even van ons af glijden.

door Arleen Atienza//in Blog