Als je, zoals ik bent opgegroeid in Amsterdam, dan blijft je uitzicht beperkt tot aan het huis aan de overkant. Verlaat je de stad, dan kijk je weliswaar verder weg, maar het blijft plat. En grijs. Daarom genieten we hier elke dag weer van de afwisseling die Zuid Frankrijk biedt; de roze gekleurde lucht in de ochtend als de kinderen naar school worden gebracht en je tussen wit uitgeslagen bergen door naar beneden rijdt, langs de kust met die azuurblauwe Middellandse zee die blijft lonken. Tegen negenen verdrijft de zon langzaam de kou, drinken we koffie op het terras en is de lucht weer knetterblauw. Overdag lijkt het wel voorjaar en ook al koelt het in de avond weer af; we nemen afscheid van de dag met warm avondrood tijdens de apéro. De Franse Côte d’Azur, het blijft adembenemend mooi en verslavend ook in de wintermaanden; wie dit eenmaal heeft gezien, wil nooit meer ergens anders wonen.